هیچوقت لحظه‌ای که پدرم دوربین فوجی اتوماتیک که فیلم می‌خورد رو روز تولد 10 سالگیم بهم هدیه داد رو فراموش نمی‌کنم.

اولین دوربین برای خودم، می‌تونستم بدون حساسیت‌هایی که روی دوربین اصلی خانواده بود باهاش کلی تجربه کسب کنم. که همینم شد اولین جرقه من برای ورود به دنیای شگفت انگیز ثبت تصاویر.

بخاطر اسکن بدی که همون موقع‌ها از نگاتیو شده ببخشید، اما نمیدونم همینجوری دوستش داشتم و اصلاح رنگ نکردم.

این علاقه ادامه داشت و چون توی خانواده هنر جایگاه خاص و مهم داشت، تاثیر زیادی روی مسیر حرفه‌ایم گذاشت. بچه‌های فامیل هم که اکثرا توی وادی هنر فعالیت می‌کردن علاقه من رو چند برابر کرد.